Либоси маъмулан истифодашавандаматои бофандагйдастгохи бофандагй дар шакли шуттл мебошад, ки дар он ришта ба воситаи дарозии дароз ва арз ба вучуд меояд. Ташкилоти он умуман се категорияи ҳамвор, домана ва атлас ва ташкили тағйирёбандаи онҳоро дорад (дар замони муосир ба далели истифодаи дастгоди бофандагӣ дар бофтани ин гуна матоъҳо шакли шаттл истифода намешавад, аммо матоъ то ҳол бофандагӣ). Аз таркиби матои пахтагин, матои абрешими, матои пашмин, катон, матои нахи кимиёвӣ ва матоъҳои омехта ва бофтаи онҳо, истифодаи матоъҳои бофандагӣ дар либос, хоҳ аз рӯи навъ ва чи аз рӯи миқдори истеҳсолӣ. Аз сабаби тафовут дар услуб, технология, услуб ва дигар омилҳо дар раванди коркард ва воситаҳои раванд фарқиятҳои калон мавҷуданд. Дар зер маълумоти асосй оид ба коркарди умумии либоси бофташуда оварда шудааст.
(1) Раванди истеҳсоли либосҳои бофташуда
Маводҳои рӯизаминӣ ба технологияи санҷиши корхона, буридан ва дӯхтани тугмаи сӯрохи калидҳо, дарзмолкунии бастабандии санҷиши либос нигоҳдорӣ ё интиқол.
Баъди ба фабрика дохил шудани матоъ, шумори микдор ва намуди зохир ва сифати дохилиро санчидан лозим аст. Факат дар сурати ба талаботи истехсолй мувофик будани онхоро ба кор андохтан мумкин аст. Пеш аз истеҳсоли оммавӣ, бояд аввал омодагии техникӣ, аз ҷумла таҳияи варақаи коркард, лавҳаи намунавӣ ва истеҳсоли либоси намунавӣ анҷом дода шавад. Либоси намунавӣ танҳо пас аз тасдиқи фармоишгар метавонад ба раванди истеҳсоли оянда ворид шавад. Матоъхоро бурида, ба махсулоти нимтайёр медузанд. Пас аз он ки баъзе матоъҳо ба маҳсулоти нимтайёр сохта мешаванд, мувофиқи талаботҳои махсуси раванд, онҳо бояд ба навъҳо ҷудо карда шаванд, ба монанди шустани либос, шустани реги либос, коркарди эффекти печдор ва ғайра ва дар ниҳоят, тавассути раванди ёрирасон ва раванди анҷомёбӣ, ва сипас бастабандӣ ва пас аз гузаштани санҷиш нигоҳ дошта мешавад.
(2) Мақсад ва талаботи санҷиши матоъ
Сифати матоъхои хуб кисми мухими назорати сифати махсулоти тайёр мебошад. Санҷиш ва муайян кардани матои воридотӣ метавонад сатҳи сифати либосро самаранок беҳтар гардонад.
Санҷиши матоъ ҳам сифати намуди зоҳирӣ ва ҳам сифати дохилиро дар бар мегирад. Намуди зоҳирии асосии матоъ дар он аст, ки оё вайроншавӣ, доғҳо, нуқсонҳои бофандагӣ, фарқияти ранг ва ғайра вуҷуд дорад. Матои шустани қум инчунин бояд ба он диққат диҳад, ки оё роҳи қум, мӯҳри қабати мурда, тарқиш ва дигар нуқсонҳои шустани қум вуҷуд дорад. Камбудиҳое, ки ба намуди зоҳирӣ таъсир мерасонанд, бояд дар санҷиш қайд карда шаванд ва ҳангоми буридан пешгирӣ карда шаванд.
Сифати ботинии матоъ асосан коҳиш, устувории ранг ва вазн (м, унсия) се мундариҷаро дар бар мегирад. Ҳангоми интихоби санҷиш, намунаҳои намояндагии навъҳои гуногун ва рангҳои гуногун бояд барои санҷиш бурида шаванд, то дурустии маълумотро таъмин кунанд.
Дар баробари ин, масолехи ёрирасоне, ки ба завод медароянд, инчунин бояд аз назар гузаронда шаванд, масалан, суръати кашиши тасмаи эластики, устувории часпакии матои часпак, дарачаи хамвор будани зипер ва гайра. Материалхои ёрирасоне, ки ба талабот чавоб дода наметавонанд. ба истифода дода намешавад.
(3) Ҷараёни асосии омодагии техникӣ
Пеш аз истедсоли оммавй бояд коркунони техникй пеш аз дама тайёрии техникиро нагз ба род монанд. Омодасозии техникӣ се мундариҷаро дар бар мегирад: варақаи коркард, тайёр кардани намунаи коғаз ва тайёр кардани либос. Тайёрии техникӣ воситаи муҳими таъмини истеҳсоли мутаносиби оммавӣ ва маҳсулоти ниҳоӣ барои қонеъ кардани талаботи муштариён мебошад.
Варақаи коркард ҳуҷҷати роҳнамо дар коркарди либос мебошад. Он талаботҳои муфассалро оид ба мушаххасот, дӯзандагӣ, дарзмолкунӣ, ороиш ва бастабандӣ ва ғайра пешниҳод мекунад ва инчунин тафсилотро ба монанди ҷойгиркунии лавозимоти либос ва зичии роҳҳои дӯзандагӣ равшан мекунад, нигаред ба ҷадвали 1-1. Ҳама равандҳо дар коркарди либос бояд ба таври қатъӣ мувофиқи талаботи варақаи коркард анҷом дода шаванд.
Истеҳсоли намуна андозаи дақиқ ва мушаххасоти мукаммалро талаб мекунад. Хатҳои контурии қисмҳои дахлдор ба таври дақиқ мувофиқат мекунанд. Рақами либос, қисм, мушаххасот, самти қуфлҳои абрешим ва талаботҳои сифат бояд дар намуна қайд карда шаванд ва мӯҳри таркибии намуна бояд дар ҷои мувофиқи пайвасткунӣ мӯҳр карда шавад.
Пас аз ба итмом расонидани варақаи раванд ва формулаи намуна, истеҳсоли либосҳои хурди намунавӣ метавонад анҷом дода шавад ва номутобиқатӣ мувофиқи талаботи муштариён ва раванд сари вақт ислоҳ карда шавад ва мушкилоти раванд ҳал карда шавад, аз ин рӯ ки кори обьёрии оммавй муътадил ба рох монда шавад. Намуна пас аз фармоишгар яке аз пойгоҳҳои муҳими санҷиш гардид.
(4) Талаботи раванди буриш
Пеш аз буридан, мо бояд аз рӯи намуна расми холӣ кашем. «Пурра, окилона ва сарфакорй» принципи асосии разряд мебошад. Талаботи асосии раванд дар раванди буридан инҳоянд:
(1) Миқдорро дар вақти кашолакунӣ тоза кунед ва барои пешгирӣ кардани камбудиҳо диққат диҳед.
(2) Барои партияҳои гуногуни матоъҳои рангкардашуда ё қум шусташуда бояд ба қисмҳо бурида шаванд, то падидаи фарқияти ранг дар як либос пешгирӣ карда шавад. Барои мавҷудияти фарқияти ранг дар матоъ ба разряди фарқияти ранг.
(3) Ҳангоми холӣ кардани мавод, диққат диҳед, ки оё риштаҳои абрешими матоъ ва самти риштаҳои либос ба талаботи раванд мувофиқат мекунанд. Барои матои махмалӣ (аз қабили махмал, махмал, кордюр ва ғайра) масолеҳро ба ақиб холӣ кардан мумкин нест, вагарна ба умқи ранги либос таъсир мерасонад.
(4) Барои матоъҳои плаидӣ, мо бояд ба ҳамбастагӣ ва ҷойгиркунии панҷараҳо дар ҳар як қабат диққат диҳем, то ҳамоҳангӣ ва симметрии панҷараҳо дар либос таъмин карда шавад.
(5) Буридан буридани дақиқ ва хатҳои рост ва ҳамворро талаб мекунад. Фарш набояд аз ҳад зиёд ғафс бошад, қабатҳои болоӣ ва поёнии матоъ аз ҳад зиёд бурида нашавад.
(6) Кордро мувофиқи аломати намуна буред.
(7) Диққат бояд дод, ки ҳангоми истифодаи аломати сӯрохи конус ба намуди либос таъсир нарасонад. Пас аз буридан, санҷиши миқдор ва планшет бояд ҳисоб карда шавад ва мувофиқи хусусиятҳои либос, бо рақами тасдиқи чипта, қисмҳо ва мушаххасот замима карда шавад.
(5) Дӯзандагӣ ва дӯзандагӣ раванди марказии асткоркарди либос. Дӯхтани либосро аз рӯи услуб ва услуби ҳунарӣ ба дӯзандагии мошинӣ ва дӯзандагии дастӣ тақсим кардан мумкин аст. Дар дӯзандагӣ ва коркарди татбиқи ҷараёни амалиёт.
Дар коркарди либос корбурди пӯшиши илтиёмӣ бештар маъмул буда, нақши он содда кардани раванди дӯзандагӣ, якхела кардани сифати либос, пешгирии деформатсия ва доғҳо ва нақши муайян дар моделсозии либос мебошад. Намудҳои он аз матоъҳои ғайрибофташуда, матоъҳои бофташуда, трикотажӣ ҳамчун матои асосӣ, истифодаи пӯшиши илтиёмӣ бояд аз рӯи матоъ ва қисмҳои либос интихоб карда шаванд ва вақт, ҳарорат ва фишорро дақиқ дарк кунанд, то ба натиҷаҳои беҳтар ноил гарданд. .
Дар коркарди либоси бофташуда дарзҳо мувофиқи қонуни муайян пайваст карда, риштаи мустаҳкам ва зебо ба вуҷуд меоянд.
Пайравро метавон ба чаҳор намуди зерин ҷамъбаст кард:
1. Пайгирии сатри занҷир Пайгирии ресмон аз як ё ду дарз сохта мешавад. Як дӯхтани ягона. Бартарии он дар он аст, ки миқдори хатҳои истифодашуда дар дарозии воҳид кам аст, аммо камбудӣ дар он аст, ки ҳангоми шикастани хати занҷир раҳо кардани қулфи канор ба амал меояд. Риштаи дӯхтани дукаратаро дарзи занҷири дугона меноманд, ки аз ресмони хати сӯзан ва қалмоқ сохта шуда, чандирӣ ва мустаҳкамии он аз риштаи қуфл беҳтар аст ва дар як вақт пароканда шуданаш осон нест. Пайгирии хати занҷири якхела аксар вақт дар домани куртка, дарзи шим, сари баржаи костюми курта ва ғайра истифода мешавад. камарбанди эластикӣ ва дигар қисмҳо бо қувваи дарозтар ва қавӣ.
2. Пайгирии хати қулф, ки ҳамчун изи сутурии shuttle маъруф аст, бо ду дарз дар дарз ба ҳам мепайвандад. Ду нуги дарз шаклаш якхела буда, дарозшави ва чандирии он суст, вале дарзхои боло ва поён наздик аст. Пайгирии дӯхтани хатти қулф маъмултарин пайгирии дарзҳои дӯзандагӣ мебошад, ки аксар вақт барои дӯхтани ду дона маводи дарз истифода мешавад. Ба монанди канори дӯзандагӣ, сарфаи дӯзандагӣ, халтабандӣ ва ғайра.
3. Изи дарз печонидашуда риштаест, ки дар канори дарз тавассути як қатор дарз гузошта шудааст. Мувофиқи шумораи роҳҳои дарз (як дарз дарз, дарз дукарата… Шаш дарз дарз). Хусусияти он аст, ки канори маводи дӯзандагӣ печонида мешавад, нақши пешгирии канори матоъро мебозад. Вақте ки дарз дароз карда мешавад, метавонад дараҷаи муайяни интиқоли мутақобила байни хати рӯизаминӣ ва хати поён вуҷуд дошта бошад, бинобар ин чандирии дарз беҳтар аст, бинобар ин дар канори матоъ васеъ истифода мешавад. Дарзҳои се сим ва чор сим либоси бофташуда бештар истифода мешаванд. Дарзҳои панҷсимӣ ва шашқаторӣ, ки бо номи "трекҳои таркибӣ" низ маъруфанд, аз дарзҳои дуқабата бо дарзҳои се хати ё чор симдор иборатанд. Бузургтарин хусусияти он қувваи калон аст, ки онро дар як вақт якҷоя кардан ва печондан мумкин аст, то зичии пайҳои дӯзандагӣ ва самаранокии истеҳсоли дӯзандагӣ беҳтар карда шавад.
4. Изи дўзанда аз ду сўзан зиёд ва риштаи ќамбаки каљро тавассути њамдигар сохта, баъзан як ё ду риштаи ороиширо ба пеш мегузоранд. Хусусиятҳои изи дӯзанда қавӣ, кашиши хуб, дарз ҳамвор мебошанд, дар баъзе мавридҳо (ба монанди дарз дӯзандагӣ) инчунин метавонанд барои пешгирии канори матоъ нақш бозанд.
Шакли дӯзандагии асосӣ дар расми 1-13 нишон дода шудааст. Ба гайр аз дӯзандагии асосӣ, инчунин усулҳои коркард, аз қабили гулдӯзӣ ва матои гулдӯзӣ тибқи талаботи услуб ва технология вуҷуд дорад. Интихоби сӯзан, ришта ва зичии пайгирии сӯзан дар дӯзандагии либоси бофандагӣ бояд талаботи сохтор ва раванди матои либосро ба инобат гирад.
Сӯзанҳоро аз рӯи «навъ ва рақам» гурӯҳбандӣ кардан мумкин аст. Аз рӯи шакл дӯзҳоро ба намуди S, J, B, U, Y, ки ба матоъҳои гуногун мувофиқанд, бо истифода аз навъи сӯзанҳои мувофиқ тақсим кардан мумкин аст.
Гафсии дӯзҳои дар Чин истифодашаванда бо шумора фарқ мекунад ва дараҷаи ғафсӣ бо афзоиши шумора ғафс ва ғафстар мешавад. Дарзҳои дар коркарди либос истифодашаванда одатан аз 7 то 18 мебошанд ва матоъҳои гуногуни либос дӯхтаҳои гуногуни ғафсии гуногунро истифода мебаранд.
Аслан, интихоби дӯхтаҳо бояд ҳамон матоъ ва ранг бо матои либос (махсусан барои тарҳи ороишӣ) бошад. Сутурҳо одатан риштаи абрешимӣ, риштаи пахта, риштаи пахта / полиэстер, риштаи полиэстер ва ғайраро дар бар мегиранд. Ҳангоми интихоби дӯзандагӣ, мо инчунин бояд ба сифати дӯхтаҳо, аз қабили устувории ранг, коҳишёбӣ, устуворӣ ва ғайра диққат диҳем. Барои ҳама матоъҳо дӯхтани стандартӣ истифода мешавад.
Зичии пайраҳаи сӯзан зичии пои сӯзан аст, ки аз рӯи шумораи дарзҳо дар масофаи 3 см дар рӯи матоъ муайян карда мешавад ва инчунин метавонад бо шумораи сӯрохиҳои матои 3 см ифода карда шавад. Зичии пайгирии стандартии сӯзанҳо дар коркарди либоси бофташуда.
Дӯхтани либос дар маҷмӯъ озода ва зеборо талаб мекунад, асимметрия, каҷ, резиши, дарз нодуруст ва дигар падидаҳо ба назар намерасад. Дар дӯзандагӣ, мо бояд ба намунаи пайвастшавӣ ва симметрия диққат диҳем. Дарз бояд яксон ва рост, ҳамвор ва ҳамвор бошад; тангенси сатҳи либос ҳамвор аст, бе чинҳо ва печиши хурд; дӯхта дар ҳолати хуб аст, бе хати шикаста, хати шинокунанда ва қисмҳои муҳим, ба монанди нӯги гиребон набояд сим карда шаванд.
(6) қуттии нохунҳои калидӣ
Сӯрохи қулф ва нохун дар либос одатан бо мошин сохта мешавад. Қулфи чашм аз рӯи шакли худ ба сӯрохи ҳамвор ва сӯрохи чашм тақсим мешавад, ки маъмулан ҳамчун сӯрохи хоб ва сӯрохи чашми кабутар маълум аст.
Чашмони рост дар куртаҳо, юбкаҳо, шимҳо ва дигар маҳсулоти либоси борик истифода мешаванд.
Чашмони Феникс асосан дар куртаҳо, костюмҳо ва дигар матоъҳои ғафс дар категорияи куртаҳо истифода мешаванд.
Сӯрохи қулф бояд ба нуктаҳои зерин диққат диҳад:
(1) Оё мавқеи сингулятӣ дуруст аст.
(2) Оё андозаи чашми тугма бо андоза ва ғафсии тугма мувофиқат мекунад.
(3) Новобаста аз он ки ифтитоҳи сӯрохи тугма хуб бурида шудааст.
(4) дорои маводи либоси дароз (часеҳ) ё хеле борик, барои баррасии истифодаи сӯрохи қулф дар қабати ботинии таҳкими матоъ. Дӯхтани тугма бояд ба мавқеъи нуқтаи кунҷ мувофиқ бошад, вагарна тугма боиси таҳриф ва каҷшавии мавқеи тугма намегардад. Ба он низ таваҷҷуҳ бояд дод, ки оё миқдор ва қувваи хати штапель барои пешгирӣ аз афтидани тугма кифоя аст ва оё миқдори банди либоси ғафси матоъ кофӣ аст.
(Ҳафт) одамон гарм аксаран истифода "се нуқтаи дӯзандагӣ ҳафт нуқтаи гарм" ба танзими қавӣ гарм раванди муҳим дар коркарди либос аст,.
Се вазифаи асосии дарзмол вуҷуд дорад:
(1) Доғҳои либосро тавассути дорупошӣ ва дарзмол тоза кунед ва тарқишҳоро ҳамвор кунед.
(2) Пас аз муолиҷаи гармидиҳӣ, намуди либосро ҳамвор, пӯшиш ва хатҳои рост созед.
(3) Истифодаи малакаҳои "бозгашт" ва "кашидани" дарзмолкунӣ барои ба таври мувофиқ тағир додани коҳиши нах ва зич ва самти ташкили матоъ, шакл додани шакли сеченакаи либос, мутобиқ шудан ба талаботи бадани инсон шакл ва ҳолати фаъолият, то ки либос барои ноил шудан ба ҳадафи намуди зебо ва пӯшидани бароҳат.
Чор унсури асосие, ки ба дарзмолкунии матоъ таъсир мерасонанд, инҳоянд: ҳарорат, намӣ, фишор ва вақт. Ҳарорати дарзмолкунӣ омили асосиест, ки ба таъсири дарзмол таъсир мерасонад. Фаҳмидани ҳарорати дарзмолкунии матоъҳои гуногун масъалаи асосии либоспӯшӣ мебошад. Ҳарорати дарзмолкунӣ барои расидан ба таъсири дарзмол хеле паст аст; харорати дарзмолкунй зарар мерасонад.
Ҳарорати дарзмолкунии ҳама намуди нах, ҳатто аз рӯи вақти тамос, суръати ҳаракат, фишори дарзмолкунӣ, хоҳ кат, ғафсии бистар ва намӣ омилҳои гуногун доранд.
Ҳангоми дарзмолкунӣ аз зуҳуроти зерин бояд пешгирӣ карда шавад:
(1) Аврора ва сӯхтан дар рӯи либос.
(2) Дар сатҳи либос мавҷҳои хурд ва узвҳо ва дигар нуқсонҳои гарм боқӣ мондаанд.
(3) Қисмҳои ихроҷ ва гарм вуҷуд доранд.
(8) Санҷиши либос
Санҷиши либос бояд тамоми раванди коркарди буридан, дӯзандагӣ, қуттии сӯрохи калидӣ, ороиш ва дарзмолро гузаронад. Пеш аз бастабандӣ ва нигоҳдорӣ, маҳсулоти тайёр низ бояд пурра тафтиш карда шавад, то сифати маҳсулотро таъмин кунад.
Мазмуни асосии санҷиши маҳсулоти тайёр иборат аст аз:
(1) Оё услуб бо намунаи тасдиқ якхела аст.
(2) Оё андоза ва мушаххасот ба талаботи варақаи раванд ва либоси намунавӣ мувофиқат мекунанд.
(3) Оё дарз дуруст аст ва оё дӯзандагӣ либоси тозаву ҳамвор аст.
(4) либоси матоъро тафтиш мекунад, ки оё ҷуфт дуруст аст.
(5) оё wisp абрешими матоъ дуруст аст, оё дар матоъ ягон нуқсон нест, равған вуҷуд дорад.
(6) Новобаста аз он ки дар як либос мушкилоти фарқияти ранг вуҷуд дорад.
(7) Оё дарзмолкунӣ хуб аст.
(8) Новобаста аз он ки қабати пайвастшавӣ устувор аст ва оё падидаи инфилтратсияи ширеше вуҷуд дорад.
(9) Новобаста аз он ки сари сим таъмир шудааст.
(10) Оё лавозимоти либос пурра аст.
(11) Оё тамғаи андоза, тамғаи шустушӯй ва тамғаи молии либос ба мундариҷаи воқеии мол мувофиқат мекунад ва оё мавқеъ дуруст аст.
(12) Оё шакли умумии либос хуб аст.
(13) Оё бастабандӣ ба талабот мувофиқат мекунад.
(9) Бастабандӣ ва нигоҳдорӣ
Бастабандии либосҳоро ба ду намуди овезон ва бастабандӣ тақсим кардан мумкин аст, ки одатан ба бастаи дохилӣ ва бастабандии беруна тақсим мешаванд.
Бастабандии дохилӣ ба як ё якчанд қисмҳои либос ба халтаи резинӣ дахл дорад. Рақами пардохт ва андозаи либос бояд бо он чизҳое, ки дар халтаи резинӣ нишон дода шудаанд, мувофиқат кунанд ва бастабандӣ бояд ҳамвор ва зебо бошад. Баъзе услубҳои махсуси либос бояд бо коркарди махсус бастабандӣ карда шаванд, ба монанди либоси каҷшуда, ки дар шакли печонидашуда бастабандӣ карда мешаванд, то услуби ороиши худро нигоҳ доранд.
Бастаи берунӣ одатан мувофиқи талаботи муштарӣ ё дастурҳои варақаи коркард дар картон бастабандӣ карда мешавад. Шакли бастабандӣ одатан рамзи омехтаи ранга, рамзи мустақили якранг, рамзи омехтаи якранг, рамзи омехтаи рангаи мустақили чор намуд мебошад. Ҳангоми бастабандӣ, мо бояд ба миқдори пурра ва ҷойгиркунии дақиқи ранг ва андоза диққат диҳем. Тамғаи қуттӣ дар қуттии берунӣ бо нишон додани муштарӣ, бандари интиқол, рақами қуттӣ, миқдор, пайдоиш ва ғ. молед ва мундариҷа бо моли воқеӣ мувофиқ аст.
Вақти фиристодан: 25 май-2024
